Parallel aan de dirigentencursus in Calseda was het een enerverende maar bovenal boeiende week,
Hoezo 'French Open'
Het samenstellen van een programma is altijd een uitdaging ansich. Als gast dirigent wordt een afgewogen programma verwacht. Het orkest heeft een afgewogen bezetting met het principe van 'one on stand'. Ooit bedacht door de Amerikaan Frederick Fennell en toegepast op het fameuze Eastman Windensemble.
Alles stemmen enkel bezet behoudens de klarinetgroep per stem 3 musici.
Het Parijs in de tweede helft van de 19e eeuw was het uigangspunt om te programmeren. De invloed van Richard Wagner was merkbaar bij nagenoeg alle componisten. Ook die zeiden dat zij daarvan niet door beïnvloed werden. Giuseppe Verdi was een bewonderaar van Wagner maar tot een ontmoeting met Wagner is het door koppigheid aan beide kanten nooit gekomen. Giuseppe Verdi schreef voor de Opera in Parijs zijn wereldberoemde opera 'I Vespre Siciliane'. Hiervan uiteraard de ouverture.
De Franse pianist en componist Serge Lancen stond op het programma met zijn 'Symphonie Ibérique'. De wortels van de componist gaan terug naar zijn docent en hij weer op zijn beurt terug naar zijn docent. Van Tony Aubin terug naar de kracht van het orkestreren via Paul Dukas naar Maurice Ravel. Lancen droeg deze symphonie op aan de Spaanse orkestrator Juan Vicent Mas Quiles. Een meesterorkestrator.
Emmanuel Charbrier wordt om redenen niet meteen gezien als een koersbepalende Franse componist. Althans dat denken velen. Zijn Franse esprit in zijn pianomuziek en zijn grote bewondering voor, daar is ie weer, Richard Wagner werd gevormd door een visite aan de stad München en Bayreuth en het aldaar beluisteren van diverse Wagner opera's. Bij terugkeer in Parijs richtte Chabrier 'Le Petit Bayreuth' op. Zijn pianomuziek was zuiver Frans en zijn orkestrale werken doorspekt met Wagnerinvloeden. Door vele Franse componisten wordt Chabrier gezien als een belangrijk toonkunstenaar.
Van Emmanuel Chabrier wordt een selectie gespeeld uit zijn piano suite, 'Dix Pieces Pittoresques'. Daarvan werden 3 delen georkestreerd door de Parijse dirigent/orkestrator en grote vriend van Lancen, Desire Dondeyne. Samen met Mas Quiles twee grootheden uit de blaasmuziek. 'Trois Piéces Pittoresques'.
Het programma wordt afgesloten met de Franse componist Darius Milhaud. Vooraanstaand Franse toonkunstenaar die uit respect tijdens zijn verblijf in Amerika een vijfdelige Suite schreef voor de geallieerden troepen die zijn land en daarmee Europa bevrijde van de bezetter tijdens de WOII. Zijn brilliant georkestreerde 'Suite Francaise'
Deel het met uw vrienden!